Pomocnik
malarka
Najwybitniejsza polska malarka okresu Młodej Polski działająca w Monachium i Paryżu. Urodzona w 1865 w Krakowie, zmarła w 1940 w Paryżu.
Nazywano ją malarką ludzkich dusz.
Początkowo lekcji rysunku udzielała Boznańskiej matka, Eugenia Mondan.
Nie mogła podjąć studiów w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, ponieważ były one wtedy niedostępne dla kobiet. Boznańscy wiedzieli, że córka musi wyjechać z Polski, by móc dalej rozwijać swój talent.
Uczęszczała też na Wyższe Kursy dla Kobiet im. A. Baranieckiego.
W latach 1886-1889 odbyła studia w Monachium - Niemcy w Akademii Sztuk Pięknych.
Swe umiejętności warsztatowe doskonaliła kopiując dzieła dawnych mistrzów. W Monachium otworzyła własną pracownię malarską.
Prezentowała swoje prace na wystawach w Polsce, Europie i Stanach Zjednoczonych. Miała wystawy swoich obrazów w Berlinie , Monachium , Pradze, Londynie i Paryżu , w Pittsburghu, Wiedniu, Amsterdamie i Wenecji.
Została wielokrotnie uhonorowana nagrodami, m.in. złotym medalem na międzynarodowej wystawie w Monachium , Francuską Legią Honorową , Grand Prix na Wystawie Expo w Paryżu i orderem Polonia Restituta.
Lubiła ciemne kolory: brązy, zielenie, szarości i czerń, dodawała akcenty bieli i różów. Malowała głównie martwe natury i studia wnętrz, niekiedy pejzaże; domeną jej sztuki pozostawał portret.
Umarła w Paryżu 26 października 1940 roku. Wielka malarka umarła jako samotna nędzarka.
Jest rok 2015. Na wystawy upamiętniające 150. rocznicę urodzin artystki ściągają tłumy. Boznańska umarła w biedzie, ale jej sztuka nie umarła i nadal zachwyca.
